prądy powierzchniowe
Encyklopedia PWN
geogr. obszar lądu w strefie klimatu suchego, pozbawiony roślinności lub z niską roślinnością rozproszoną, pokrywającą mniej niż 10% powierzchni.
Sargassowe, Morze, Sargasso Sea,
część otwartego Oceanu Atlantyckiego między 23° i 35°N oraz 68° i 30°W, wewnątrz wielkiej antycyklonalnej (na półkuli północnej zgodnie z ruchem wskazówek zegara) cyrkulacji wód;
Sund, duń. Øresund 
, szwedz. Öresund,
cieśnina Morza Bałtyckiego, jedna z Cieśnin Bałtyckich między Zelandią (Dania) i Skanią (Szwecja);
, szwedz. Öresund,
Świętego Wawrzyńca, Zatoka, ang. Gulf of Saint Lawrence, fr. Golfe du Saint-Laurent,
zatoka Oceanu Atlantyckiego, u wybrzeży Kanady, między półwyspami: Labrador i Nowa Szkocja, wg Międzynarodowego Biura Hydrograficznego morze;
Tasmana, Morze, Tasman Sea,
półotwarte morze w południowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego, między Australią i Tasmanią na zachodzie a Nową Kaledonią, Norfolk i Nową Zelandią na wschodzie;
Tatarska, Cieśnina, Tatạrskij prolịw,
cieśnina Oceanu Spokojnego, między wybrzeżem azjatyckiej części Rosji (Kraj Chabarowski) a wyspą Sachalin;
